Integracja sensoryczna (SI)
- to proces, dzięki któremu nasz mózg otrzymując informacje ze wszystkich zmysłów dokonuje ich rozpoznania, segregowania i interpretacji oraz integruje je ze sobą i z wcześniejszymi doświadczeniami.
- to inaczej zdolność do rozumienia i porządkowania bodźców i informacji dostarczanych z otoczenia i z własnego ciała poprzez zmysły; umiejętność ta pozwala dziecku zrozumieć, jak funkcjonuje otaczający je świat i nadaje sens nieustannie docierającym zewsząd bodźcom.
Zaburzenia integracji sensorycznej mają miejsce, gdy mózg nie jest zdolny do prawidłowego odbioru i/lub przetwarzania bodźców zmysłowych. Mogą pojawić się wówczas trudności z nauką, zachowaniem, koncentracją uwagi, koordynacją, zaplanowaniem i wykonaniem własnych działań.
Problemy wynikające z zaburzeń integracji sensorycznej mogą w znacznym stopniu utrudniać codzienne funkcjonowanie dziecka. Dziecko może nie radzić sobie z panowaniem nad swoimi emocjami: nie słuchać opiekunów, uciekać, chować się przed ludźmi, reagować agresją, łatwo wpadać we frustrację.
Poniżej znajdują się sygnały, które mogą świadczyć o potencjalnych zaburzeniach sensorycznych dziecka:
• unika fizycznej bliskości i dotyku,
• lubi nosić tylko specyficzne rodzaje ubrań, przeszkadzają mu metki, rękawiczki, czapka, skarpetki lub buty,
• nie lubi brudzić rąk np. klejem, farbami,
• nie lubi obcinać paznokci, czesać się, myć zębów, myć włosów,
• nie zauważa zadrapań, czy siniaków spowodowanych upadkiem,
• lubi być mocno przytulane, lub samo mocno przytula się,
• podczas zabaw najchętniej skacze, uderza innych, przewraca się,
• ma kłopoty z równowagą, ze swobodnym poruszaniem się: często upada lub się potyka, obija się o meble,
• niepewnie wchodzi lub schodzi po schodach,
• kolorując, bardzo mocno dociska kredkę lub trzyma ją zbyt słabo,
• ma problem z czynnościami manualnymi jak np. zapinanie guzików, wycinanie, sznurowanie butów,
• nieprawidłowo trzyma ołówek, sztućce czy nożyczki,
• ma trudności w uczeniu się nowych umiejętności ruchowych (łapanie piłki, jazda na rowerze, hulajnodze, obsługa pilota),
• często i długo buja się na huśtawce i kręci na karuzeli,
• jest w ciągłym ruchu i wszędzie go pełno,
• unika huśtawek i karuzeli, ma chorobę lokomocyjną,
• nadmiernie razi je słońce, światło, mruży oczy,
• wpatruje się w słońce, świeci sobie latarką w oczy,
• pochłania je zbieranie okruszków, paprochów,
• cały czas trzyma coś w rączkach i tym porusza,
• hałasuje (krzyczy, rzuca przedmiotami, uderza nimi o siebie), głośno słucha muzyki, poszukuje głośnych dźwięków,
• źle reaguje na głośne dźwięki (np. odkurzacz, mikser, wiertarka), zatyka uszy,
• w głośnych miejscach staje się marudne, czy poddenerwowane,
• ma opóźniony rozwój mowy,
• unika nowych smaków, potraw, występuje wybiórczość jedzenia,
• jest wybredne pod względem konsystencji spożywanych pokarmów,
• ma tendencję do wypychania sobie ust jedzeniem,
• próbuje substancji niejadalnych np. chemikaliów,
• jest nadwrażliwe na zapachy, które mogą powodować odruch wymiotny, unika wypróżniania się, nie lubi przebywać w łazience, kuchni,
• poszukuje silnych zapachów, wącha ludzi, przedmioty, swoje wydzieliny,
• trudno mu się skoncentrować, doprowadzić czynność do końca, łatwo się rozprasza i porzuca zadanie,
• nie potrafi utrzymać porządku, ma trudności z planowaniem i przygotowywaniem potrzebnych przedmiotów i materiałów,
• dziecko jest pobudzone, nadruchliwe lub przeciwnie powolne i ospałe,
• łatwo wpada we frustrację, reaguje agresją,
• jest wybuchowe i impulsywne.
Jeżeli jakieś zachowania dziecka są niepokojące, warto udać się do specjalisty integracji sensorycznej, który zdiagnozuje i doradzi jak ćwiczyć z dzieckiem w domu, bądź zaproponuje terapię.
Celem terapii prowadzonej metodą integracji sensorycznej jest wzbogacenie zdolności mózgu do dostrzegania bodźców płynących z otoczenia, do odczytywania i zapamiętywania ich oraz opartego na tej podstawie świadomego działania. Terapia SI wspomaga rozwój układu nerwowego dziecka. Likwiduje lub zmniejsza nieprawidłowości w zakresie: postawy, koordynacji ruchowej, percepcji wzrokowej, percepcji słuchowej, funkcji poznawczych, Wpływa na poprawę sprawności w zakresie dużej i małej motoryki, koncentracji uwagi, poprawia funkcjonowanie emocjonalne, samoświadomość i samoocenę.
Terapia zaburzeń SI wygląda jak zabawa i odbywa się w pomieszczeniu specjalnie do tego przystosowanym - wyposażonym w odpowiedni sprzęt do stymulacji: różnego rodzaju huśtawki, hamaki, duże piłki, wałki, deskorolki, suchy basen, ściankę wspinaczkową itp. akcesoria.
SOSW w Ciechanowie dysponuje dwiema, w pełni wyposażonymi, salami do terapii zaburzeń przetwarzania bodźców sensorycznych. Sala doświadczania świata również jest dodatkowo wzbogacona w podwiesia do montowania sprzętów Si, więc stanowi trzecią bazę do terapii.
Zajęcia prowadzą wykwalifikowani terapeuci.
